ابهامات و دشواریهای پرونده قتل داریوش مهرجویی و همسرش
با سپری شدن بیشتر از یک روز از زمان قتل هولناک استاد داریوش مهرجویی، کارگردان شهیر سینمای ایران و همسرشان وحیده محمدیفر همچنان هیچ سرنخ مشخصی از این پرونده منتشر نشده است.
در زمانی که جامعه هنری و سینمایی ایران در شوک قتل داریوش مهرجویی و همسرش قرار دارند مقامات انتظامی و قضایی از ادامه تحقیقات و همچنین دستگیری چندین مظنون این پرونده خبر دادهاند.
غلامحسین محسنی اژهای، رئيس قوه قضائيه ظهر روز دوشنبه در صحبتهای خود به قتل مهرجویی اشاره کرد و افزود «این پرونده باید به سرعت پیگیری شود و مورد رسیدگی قرار گیرد.»
اژهای در این رابطه گفت: «از همان ابتدای امر، مسئولان قضایی مربوطه به موضوع ورود کرده و من نیز شخصا پیگیری و تاکید کردم که با بهرهگیری از کلیه امکانات، هر چه سریعتر قاتل یا قاتلین شناسایی شوند و پرونده آنها با سرعت و دقت رسیدگی و منتهی به صدور حکم شود.»
در همین راستا، خانه سینما و کانون کارگردانان سینمای ایران در بیانیههایی که به صورت جداگانه منتشر کردند به نشانه احترام، سه روز عزای عمومی برای قتل داریوش مهرجویی اعلام کردند.
رسول صدرعاملی در جلسهای در خانه سینما با اشاره به قتل داریوش مهرجویی گفت: «همزمان با مراسم تشییع برای یک روز تمام پروژههای سینمایی در سراسر کشور تعطیل شوند.»
کانون کارگردانان سینمای ایران هم در بیانیهای با اشاره به اینکه در کنار خانه سینما، در واکنش به این جنایت هولناک سه روز عزای عمومی اعلام کرد و ابراز امیدواری کرد: «هرچه زودتر ابعاد این جنایت فجیع روشن شود تا در فضای بسته فرهنگی موجود معانی دیگری از آن استنباط نشود.»
اشاره کانون کارگردانان سینمای ایران احتمالاً در واکنش به اظهار نظرهایی است که در رابطه با تشابه این قتل با قتلهای زنجیرهای دهه هفتاد خورشیدی اشاره کرده بودند.
عمادالدین باقی، حقوقدان و فعال سیاسی اصلاحطلب روز گذشته در حساب توییتری خود در این خصوص این چنین نوشته بود: «قتل هولناک داریوش مهرجویی فیلمساز برجسته ایران وهمسرش دقیقا به سبک قتل داریوش فروهر وهمسرش قطعا پیام واضحی در یادآوری قتلهای زنحیره ای دهه۷۰ دارد.»
آقای باقی که خودش به دلیل پیگیریهایش در پرونده قتلهای زنجیرهای به زندان افتاده بود در ادامه این مطلب نوشته است: «با تداعی قتل دو داریوش وهمسران شان به یک شیوه، در پی القای چه پیامی هستند؟ شتابزدگی درقضاوت میتواند اهداف شوم قاتلان را محقق کند.»
آقای باقی در ادامه و در توییت دیگری به دستگاههای مسئول توصیه کرده است تا برای جلوگیری از «پیچیده و شبههناک شدن» این پرونده، زمینه را برای تحقیقات با مشارکت افراد و نهادهای مورد اعتماد جامعه بگشاید.
پرونده قتلهای زنجیرهای به مجموعه کشتارهایی اطلاق میشود که در دهه هفتاد از سوی دستگاههای امنیتی ایران اجرایی و گروهی از روشنفکران، فعالین مدنی و نویسندگان به روشهای مختلفی کشته شدند. مجمعه قتلهای پاییز و زمستان سال ۱۳۷۷ که به کشته شدن داریوش فروهر و همسرش پروانه اسکندری، جعفر پوینده و محمد مختاری باعث شد تا جنجال گستردهای پیرامون این جنایتها شکل گیرد و در نهایت کار به اظهار نظر مقامهای ارشد کشور هم کشیده شد.
همینجا هم ماجرای قتل مهرجویی و همسرش پرسشهای زیادی را مطرح کرده است. از آن جمله مقامهای پلیس گفتهاند که ویلای این کارگردان دوربین مدار بسته نداشته است، در حالیکه گزارش ویدیویی روزنامه اینترنتی «فراز» در شب قتل نشان میدهد که یک دوربین مدار بسته در مقابل در ورودی این ویلا قرار دارد
سعید منتظر المهدی، سخنگوی نیروی انتظامی در این رابطه در گفتگو با رسانههای داخلی با بیان اینکه «کارآگاهان به سرنخهای جدیدی رسیدهاند» از شناسایی ۴ مظنون و دستگیری ۲ نفر از آنان در پرونده قتل داریوش مهرجویی و همسرش خبر داد.
سخنگوی پلیس در خصوص دوربینهای مداربسته افزود: «متاسفانه در ویلای مهرجویی دوربین مداربسته وجود نداشت و دوربینهای ورودی شهرک نیز از قبلتر خراب بودند اما پلیس دوربینهای دیگری را که منتج به مجموعه میشد تخلیه کرده است.»
همچنین وحیده محمدیفر، همسر آقای مهرجویی یک هفته قبل در یک پست اینستاگرامی از تهدید به قتل با چاقو در مقابل در منزل ویلا خبر داده بود. با این حال این پست در رسانههای ایران اصلا پوشش داده نشد، اما به یکباره ساعاتی پیش از قتل، روزنامه اینترنتی فراز این خبر را منتشر کرد و روزنامه اعتماد هم مصاحبهای از همسر مهرجویی در این خصوص منتشر و جزئیاتی درباره تهدید به قتل از سوی مردی با چاقو خبر داده بود.
مشخص نیست که چرا یک هفته پس از تهدید اولیه و ساعاتی پیش از قتل رسانهها در ایران به سراغ همسر داریوش مهرجویی رفته و از او در این خصوص مطلب منتشر کرده بودند.
نسرین ستوده، حقوقدان و فعال حقوق بشر هم از دیگر کسانی بود که از شباهت این قتل و ماجرای قتلهای زنجیرهای سخن گفته است. خانم ستوده در این خصوص در صفحه فیسبوک خود نوشت: «این خبر در حافظه تاریخی هر ایرانی، یادآور قتل فجیع داریوش فروهر و همسرش است که به سالگرد قتل آنان نزدیک میشویم. آیا این قتل هم سیاسی است؟ این قتل سیاسی باشد یا نباشد، علت پافشاری ما برای رفراندوم جهت برقراری حکومتی معمولی را توضیح میدهد. چون در خوشبینانهترین حالت، اين حکومت قادر به برقراری امنیت نیست.»